دیافراگم در عکاسی یکی از اجزای مهم لنزهای دوربین است که نقش بسیار مهمی در کنترل نور و عمق میدان تصاویر دارد. دیافراگم یک بازوی قابل تنظیم درون لنز است که به وسیله یک سری تیغه‌های متحرک کنترل می‌شود و قطر لنز را تغییر می‌دهد. این بازو باز و بسته شدن می‌تواند میزان نوری که وارد دوربین می‌شود را کنترل کند.
مفهوم دیافراگم در عکاسی به دو مسئله اصلی اشاره دارد:
کنترل نور: دیافراگم تنظیم کننده نور دوربین است. با باز و بسته کردن دیافراگم، میزان نوری که وارد دوربین می‌شود کنترل می‌شود. این امر به شما اجازه می‌دهد تا در شرایط نوری مختلف، از جمله نور زیاد (روز) و نور کم (شب)، تصاویر با کیفیت و بهینه بگیرید.
کنترل عمق میدان: دیافراگم تاثیر مستقیم بر عمق میدان تصویر دارد. با باز و بسته کردن دیافراگم، میزان عمق میدان که منطقه تصویری با وضوح قرار می‌گیرد، تغییر می‌کند. با باز کردن دیافراگم (ارقام f کوچکتر) عمق میدان کمتر می‌شود و بخش‌های بیشتری از تصویر در فوکوس قرار می‌گیرند. با بسته کردن دیافراگم (ارقام f بزرگتر) عمق میدان بیشتر می‌شود و بخش‌های بیشتری از تصویر بطور مشابه فاصله‌ها تا موضوع اصلی فوکوس می‌شوند.
اعداد f/ که بر روی لنزها نشان داده می‌شوند، به عنوان اندازه دیافراگم استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، عدد f/2.8 یا f/5.6 نشان‌دهنده حداکثر باز شدن دیافراگم در لنز است. این اعداد کمترین مقدار دیافراگم هستند و در اثر آن میزان نور وارد دوربین بسیار زیاد می‌شود و عمق میدان کمتری حاصل می‌شود. همچنین، اعداد f/16 یا f/22 حداکثر بسته شدن دیافراگم را نشان می‌دهند، که باعث کم شدن نور و ورود کمتر نور به دوربین و افزایش عمق میدان می‌شوند.
دیافراگم یکی از ابزارهای مهم عکاسی است که با مسلط شدن بر آن، عکاسان می‌توانند به تصاویر خلاقانه‌تر و با کیفیت‌تری دست یابند
نویسنده: آروین شیخ الاسلامی
